دفتر خانه:

می توان بین کارفرما و کارمند توافق کرد که کارمند ممکن است کار خود را منحصراً در شرکت کارفرما انجام ندهد یا از خانه انجام دهد.

هیچ حق قانونی کلی برای کارمندان برای کار از خانه وجود ندارد. این امر در شرایط ویژه در همه گیری کرونا نیز صدق می کند. این تنها به عهده کارفرما است که تصمیم می گیرد چگونه به تعهدات خود عمل کند، به ویژه در مورد تعهدات مراقبت و حمایت از آنها طبق بخش 618 قانون مدنی آلمان.

همچنین کارفرما هیچ گونه رجوع قانونی برای دستور یک طرفه کارمند خود برای کار در منزل ندارد. اگر قرارداد کار برای کار در یک شرکت خاص متعلق به کارفرما پیش بینی شده باشد، حق هدایت کارفرما از نظر محل کار طبق بند 106 جمله 1 قانون صنعتی محدود می شود. حق هدایت کارفرما به او این حق را نمی دهد که کارمند را از ارتباط مستقیم با همکاران خود و فرصت تبادل نظر با آنها محروم کند. در غیر این صورت، مرزهای بین کار و اوقات فراغت نامشخص می شود. دسترسی کارمند به گروه ذینفع شرکت (شورای کار) یا اتحادیه های کارگری که در شرکت نمایندگی می شوند دشوار است (ر.ک. رای دادگاه کار ایالتی برلین-براندنبورگ در 14 نوامبر 2018، از: 17 Sa 562/. 18).

امتناع کارمند از کار در منزل:

این سوال که آیا کارمند در صورت امتناع از کار در خانه به دلیل همه گیری کرونا، مشمول § 615 حکم 1 BGB است یا خیر، بحث برانگیز است. این سوال به شرایط هر مورد بستگی دارد. تا آنجایی که کارمند از خانه معقول است، استحقاق او برای دستمزدهای پیش‌فرض مطابق با § 615 حکم 2 نوع 3 BGB ممکن است از بین برود، در صورتی که بتوان او را به حذف مخرب خرید در معنای این ماده متهم کرد.

قرارداد دفتر خانه:

با این حال، می توان بین کارمند و کارفرما در مورد کار از خانه به توافق رسید. قرارداد باید حاوی مقررات مربوط به محل کار باشد. مقرراتی در مورد ساعات کار در دفتر خانه نیز باید تنظیم شود. با توجه به مدت زمان کار، هیچ ویژگی خاصی وجود ندارد، تا جایی که قبلاً در قرارداد مشخص شده است. مکان ساعات کاری را می توان برای یک فعالیت اداری خانگی با توجه به انواع مختلف طراحی تنظیم کرد. به عنوان مثال، زمان های ثابتی می تواند در روزهای (بعضی) هفته توافق شود یا کار در دفتر خانه می تواند آزادانه توسط کارمند تنظیم شود (به اصطلاح ساعات کاری مبتنی بر اعتماد). البته محدودیت های قانون ساعات کار در هنگام کار در منزل نیز باید رعایت شود.

تحمل هزینه ها:

بدون توافق متناظر، تحمل هزینه های یک محل کار اداری خانگی به این واقعیت بستگی دارد که ایجاد چنین محل کار به نفع چه کسی است. اگر این به نفع کارفرما باشد، از آنجایی که او در خرید تجهیزات اداری، نگهداری و مراقبت از تجهیزات ارتباطی و غیره صرفه جویی می کند، کارفرما باید هزینه های راه اندازی محل کار اداری خانگی را حتی بدون ترتیب قراردادی مربوطه تقبل کند. در این مورد، کارمند مستحق بازپرداخت هزینه‌ها علیه کارفرما با توجه به هزینه‌های متحمل شده توسط خود مطابق با § 670 BGB است (ر.ک. رای دادگاه کار فدرال در 14 اکتبر 2003، Az: 9 AZR 657/ 02.

حقوق دسترسی کارفرما

حق دسترسی برای کارفرما ضروری است زیرا کارفرما به دلیل حمایت از حقوق اساسی بند 1 ماده 13 قانون اساسی از ورود به آپارتمان شخصی کارمند بدون رضایت کارمند منع شده است. با این حال، تحت شرایط خاص، کارفرما ممکن است منافع قانونی در بازرسی محل کار دفتر خانه و بررسی اینکه آیا محل کار الزامات قانونی برای ایمنی و بهداشت شغلی را برآورده می کند یا خیر، داشته باشد. به همین دلیل، یک توافق نامه دفتر خانه باید مقرراتی در مورد حقوق دسترسی کارفرما و گروه افرادی که قرار است به آنها حقوق دسترسی اعطا شود نیز در بر گیرد.

رعایت حفاظت از داده ها توسط کارمند:

به منظور رعایت حفاظت از داده ها در دفتر خانه، کارمند باید صریحاً موظف باشد از دسترسی اشخاص ثالث غیرمجاز به داده های شخصی جلوگیری کند. ممکن است لازم باشد که دفتر خانه در یک اتاق مجزا و قابل قفل قرار گیرد و کارمند موظف باشد پس از خروج اتاق را قفل نگه دارد.

اگر در مورد کار در منزل سوالی دارید، با موسسه حقوقی ما تماس بگیرید و آن را هماهنگ کنید ملاقات

یا با شماره تلفن ما تماس بگیرید02366-94066 02.